30/12/09
28/12/09
Beirut - Nantes
Well it's been a long time, long time now
Since I've seen you smile
And I'll gamble away my fright
And I'll gamble away my time
And in a year, a year or so
This will slip into the sea
Well it's been a long time, long time now
Since I've seen you smile
Nobody raise their voices
Just another night in Nantes
Nobody raise their voices
Just another night in Nantes
Τρίφωνο -Να μ' αγαπάς
Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά
Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό
Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν
Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός
Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή
Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού
Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί
τέλος 9
Hamil V
25/12/09
23/12/09
22/12/09
Ατάκες από τον ελληνικό κινηματογράφο
Σπαρταριστές ατάκες και φοβεροί διάλογοι από διάφορες ταινίες με φτωχά σκηνικά και ελάχιστο budget ("Υπάρχει και φιλοτιμο", "Της Κακομοίρας", "Τα κίτρινα γάντια", "Στέλλα", "Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός", "Οι κυρίες της αυλής", "Ο ατσίδας", "Κάτι να καίει", Κάτι κουρασμένα παλικάρια", "Αχ αυτή η γυναίκα μου", "Κορίτσια στον ήλιο", "Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη", "Λόλα", "Χτυποκάρδια στο θρανίο", "Μια ζωή την έχουμε", "Οι Γερμανοί ξανάρχονται", "Τρελός Παλαβός και Βέγγος", "Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο", "Δεσποινίς Διευθυντής", "Ξύπνα Βασίλη", "Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο", "Μια Ιταλίδα απ' την Κυψέλη" κ.λ.π.) και "τεράστιους" ηθοποιούς: Κωνσταντάρας, Φωτόπουλος, Βέγγος, Σταυρίδης, Γκιωνάκης, Γιουλάκη, Προύσαλης, Γαβριηλίδης, Τσαγανέας, Σαπφω Νοταρά, Παπαγιαννόπουλος, Βλαχοπούλου, Κωνσταντίνου, Μιχαλακόπουλος, Καββαδία, Αλεξανδράκης, Ναθαναήλ, Γιαννακάς, Κούρκουλος, Καλογήρου, Ηλιόπουλος, Καρέζη, Χατζηχρήστος, Βελέντζας, Νέζερ, Δούκας, Φέρμας, Βούρτση, Χορν, Μερκούρη, Φούντας, Βασιλειάδου, Αυλωνίτης, Βόγλης, Λόμπεργκ!
21/12/09
Ορφέας Περίδης -Δε σε κοιτάω στα μάτια
Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης
Δεν αντέχουνε τα μάτια μου στα μάτια σου
τις σπίθες απ' τα μαύρα σου τα μάτια
τις σπίθες που ξυπνάνε τα σκοτάδια μου
δε σε κοιτάω, δε σε κοιτάω στα μάτια
Να διάβαζα στα μάτια σου τι σκέφτεσαι
στα μάτια σου, τα μαύρα σαν τη νύχτα
μαύρα πουλιά πετάξανε στ' απόβραδο
μαύρα πουλιά που φεύγουν μεσ'τη νύχτα
Δεν αντέχουνε τα μάτια μου στα μάτια σου
τις σπίθες απ' τα μαύρα σου τα μάτια
τις σπίθες που ξυπνάνε τα σκοτάδια μου
δε σε κοιτάω, δε σε κοιτάω στα μάτια
20/12/09
Σπυριδούλα -Λευκές οροσειρές
Στίχοι: Σπυριδούλα
Μουσική: Σπυριδούλα
Πρώτη εκτέλεση: Σπυριδούλα
Ξυράφι στην απογνωσή μου
τη στρώνω σε λευκές οροσειρές
έρημος που ειναι αυτός ο χώρος
πνιγμένος μεσ' στις ενοχές
Το ξέρω πίσω απο τις κουρτίνες
ρίχνεις ματιές στο δρόμο στα κλεφτά
φοβάσαι τη νύχτα να πλαγιάσεις
χορεύεις με τον θάνατο αγκαλιά
Μου είπαν πάλι πως σε είδαν
στον δρόμο που δεν έχει επιστροφή
στο πλάι σου να σε νανουρίζουν
δυο άγγελοι με σκοτεινή μορφή...
Hamill V
18/12/09
15/12/09
Wham -Last Christmas
Last Christmas, I gave you my heart
But the very next day, You gave it away
This year, to save me from tears
I'll give it to someone special
Last Christmas, I gave you my heart
But the very next day, You gave it away
This year, to save me from tears
I'll give it to someone special
Once bitten and twice shy
I keep my distance but you still catch my eye
Tell me baby do you recognise me?
Well it's been a year, it doesn't surprise me
(Happy Christmas!) I wrapped it up and sent it
With a note saying "I Love You" I meant it
Now I know what a fool I've been
But if you kissed me now I know you'd fool me again
(CHORUS)
(Oooh. Oooh Baby)
A crowded room, friends with tired eyes
I'm hiding from you and your soul of ice
My God I thought you were someone to rely on
Me? I guess I was a shoulder to cry on
A face on a lover with a fire in his heart
A man undercover but you tore me apart
Oooh Oooh
Now I've found a real love you'll never fool me again
(CHORUS)
A face on a lover with a fire in his heart
(Gave you my heart)
A man undercover but you tore me apart
Next year
I'll give it to someone, I'll give it to someone special
special
someone
someone
I'll give it to someone, I'll give it to someone special
who'll give me something in return
I'll give it to someone
hold my heart and watch it burn
I'll give it to someone, I'll give it to someone special
I've got you here to stay
I can love you for a day
I thought you were someone special
gave you my heart
I'll give it to someone, I'll give it to someone
last christmas I gave you my heart
you gave it away
I'll give it to someone, I'll give it to someone
12/12/09
Βίκυ Μοσχολιού - Tο γελεκάκι που φορείς
Στίχοι: Γιάννης Θεοδωρίδης
Μουσική: Σπύρος Ολλανδέζος
Ενορχήστρωση: Νίκος Λαβράνος
Πρώτη εκτέλεση:Πέτρος Επιτροπάκης & Μαρίκα Νέζερ
(1932), η Βίκυ Μοσχολιού στον δίσκο «ΛΑΪΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ», 1978.
Το γελεκάκι που φορείς,
εγώ το' χω ραμμένο
με πίκρες και με βάσανα
το' χω φοδραρισμένο.
Άντε το μαλώνω το μαλώνω
άντε κι' ύστερα το μετανιώνω
άντε ρε το μαλώνω και το βρίζω
άντε ρε την καρδούλα του ραγίζω.
Φόρα το μικρό μου, φόρα το μωρό μου
γιατί δεν θα το ξαναφορέσεις άλλο πια
φόρα το μικρό μου, φόρα το μωρό μου
για μετάξι έχω τα σγουρά σου τα μαλλιά.
Με πήρ’ ο ύπνος κι έγειρα
στου καραβιού τη πλώρη
και ήρθε και με ξύπνησε
του καπετάνιου η κόρη.
Γ. Μητσάκης & Γ. Μανησαλής -Φτωχό κομπολογάκι μου
Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μητσάκης & Γιώργος Μανησαλής (Ντουέτο)
Άλλες ερμηνείες: Ιωάννα Γεωργακοπούλου
& Μανώλης Χιώτης ( Ντουέτο ) || Στράτος Παγιουμτζής, Τεμπέλης
Φτωχό κομπολογάκι μου
σε είχα το μεράκι μου
συ μου πέρναγες την ώρα
πες μου τι να κάνω τώρα
Σε αγαπούσα αληθινά
δε σ' είχα δώσει πουθενά
Όμορφο όμορφο κομπολογάκι
μου 'διωχνες κάθε μεράκι
Κι αν έχασα τη γκόμενα
πάψανε τα δεδόμενα
τώρα έχασα και σένα
γράψε αλίμονο σε μένα
Σε άλλα χέρια κι αν βρεθείς
πάλι εμέ θα θυμηθείς
Πού να βρω να σ' αγοράσω
για να μη σε ξαναχάσω
11/12/09
10/12/09
9/12/09
44 πράγματα που μου έμαθε η ζωή, αποφθέγματα
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε από μια κυρία 90 ετών σήμερα, τη Regina Brett, πρώην δημοσιογράφο στο Κλίβελαντ του Οχάιο.
"Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 44 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. Ήταν το πιο πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ":
1. H ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είν' ωραία.
2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρό βήμα.
3. H ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.
4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.
5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα.
6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να
διαφωνείς.
7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' ό,τι αν κλαις μόνος.
8. Δεν πειράζει να θυμώνεις με τον Θεό. Το αντέχει.
9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξή σου από τον πρώτο σου μισθό.
10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.
11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου, για να μην καταστρέφει το παρόν σου.
12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις. Άσ' τα να το κάνουν.
13. Μη συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να έχει το δικό τους το ταξίδι.
14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ.
15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του.
16.. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.
17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.
18. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο.
19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα.
20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι.
21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση.
22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα.
23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα!
24. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.
25. Σε κάθε αποκαλούμενη "καταστροφή" σκέψου: "Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;".
26. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.
27. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.
28. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα δεν είναι δική σου δουλειά.
29. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.
30. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.
31. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει.
32. Πίστευε στα θαύματα.
33. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδή είσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.
34. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα.
35. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: να πεθαίνεις νέος.
36. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή.
37. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ότι αγάπησες.
38. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.
39. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.
40. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.
41. Τα καλύτερα έπονται.
42. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.
43. Ενέδωσε.
44. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο."
"Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 44 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. Ήταν το πιο πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ":
1. H ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είν' ωραία.
2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρό βήμα.
3. H ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.
4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.
5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα.
6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να
διαφωνείς.
7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' ό,τι αν κλαις μόνος.
8. Δεν πειράζει να θυμώνεις με τον Θεό. Το αντέχει.
9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξή σου από τον πρώτο σου μισθό.
10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.
11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου, για να μην καταστρέφει το παρόν σου.
12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις. Άσ' τα να το κάνουν.
13. Μη συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να έχει το δικό τους το ταξίδι.
14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ.
15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του.
16.. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.
17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.
18. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο.
19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα.
20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι.
21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση.
22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα.
23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα!
24. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.
25. Σε κάθε αποκαλούμενη "καταστροφή" σκέψου: "Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;".
26. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.
27. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.
28. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα δεν είναι δική σου δουλειά.
29. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.
30. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.
31. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει.
32. Πίστευε στα θαύματα.
33. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδή είσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.
34. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα.
35. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: να πεθαίνεις νέος.
36. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή.
37. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ότι αγάπησες.
38. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.
39. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.
40. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.
41. Τα καλύτερα έπονται.
42. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.
43. Ενέδωσε.
44. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο."
7/12/09
Rous -Εξαιρέσεις
Η μέρα κυλάει
Για να 'ρθει η επόμενη να φέρει σκέψεις, μυαλό, αέρα
Και πριν να πιάσεις το νόημα περνάει
Στην αγκαλιά μου έλα
Είναι καλύτερη απ' τις πόλεις η δική μου η τρέλλα
Μα πρόσεξε μη μείνεις εκεί
Το ξέρεις μ' αρέσεις, μα μη με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μόνο εξαιρέσεις
Και ψάχνεις για κάτι
Σε ένα φιλί, σε μια ματιά, σ' ένα χαμόγελο, σ' ένα άδειο κρεβάτι
Κι ας ξέρεις τίποτα δε θα 'ναι εκεί
Μα η αγάπη είναι εδώ
Χτυπάει την πόρτα μας και μείς σαν μια γροθιά τ' όνειρό της
Κι αυτή μας δείχνει το άσχημο προσωπό της
Το ξέρεις μ' αρέσεις, μα μη με πιστέψεις
Σ' αυτόν τον κόσμο που μόνος μου ζω δεν υπάρχουν κανόνες
Μα μόνο εξαιρέσεις
Άδειο το βλέμμα
Ο πόνος μέσα στο μυαλό, μέσα στο σώμα και στέμμα
Να μη το δείξεις, να μη μου το πεις
Μα πήγε αργά
Για να τραβήξουμε ξανά κι οι δυο σε αντίθετους δρόμους
Τι κι αν πονάω, τι κι αν πονάς
το ασικλίκι* του Μάνου
Για πολλά χρόνια τον Χατζιδάκι τον ήξερα χαλαρά. «Γεια σας, τι κάνετε, πώς είστε;». Αλλά το '81 κυκλοφόρησε μια εφημερίδα που είχε ένα εξάστηλο με τίτλο «Χατζιδάκις: ντροπή γέννας της μάνας του». Το 'δα και ανατρίχιασα. Το τι του 'λεγε εκεί μέσα δε λέγεται. Όχι τόσο για τη Δεξιά, όσο για την ομοφυλοφιλία του. Και βέβαια πρόσβαλε και τη μάνα του, που τη μάνα του τη λάτρευε. Το ίδιο βράδυ με πήρε τηλέφωνο -δεν ξέρω γιατί πήρε εμένα. Ήταν πολύ ταραγμένος. «Τι είναι αυτά τα πράγματα;» επαναλάμβανε. (Ποια ήταν η αλήθεια; Επειδή η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν του άρεσε και τη σνόμπαρε -δεν έκανε δηλώσεις, αρνιόταν συνεντεύξεις- αυτοί για εκδίκηση βάλανε αυτό το ανυπόγραφο εξάστηλο). Δώσαμε ραντεβού και πήγαμε στο «Πάρτυ» στο Παγκράτι. Είχε ηρεμήσει. Και μέσα στ' άλλα μου πετάει την ιδέα να φτιάξουμε ένα περιοδικό. Κανονίζουμε συνάντηση με τον εκδότη, τον Τεγόπουλο, για να στήσουμε το περιοδικό. Το φανταζόταν «με το πιο φτηνό χαρτί, όχι χρώματα και αρώματα, με ουσία και με πολλή πρόκληση». Ήθελε να βάλει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να μιλάει για κλασική μουσική -που δεν είχε ιδέα! Ή τον ποδοσφαιριστή τον Σαραβάκο να μιλάει για τη λογοτεχνία... Τέτοια προκλητικά πράγματα. Το ίδιο βράδυ, όμως, γίνεται ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας και για 6 μήνες η ζωή στην πόλη διαλύεται. Και χαθήκαμε.
• Μετά το '81 συναντιόμασταν συχνά. Δεν ήμουν φίλος του, ήμουν σχεδόν φίλος του. Δεν ανήκα στον κύκλο του. Καμιά φορά, όμως, του άρεσε να φεύγει από τον κύκλο και να βγαίνει με μένα και τη γυναίκα μου. Δεν έχω ξαναδεί άντρα απέναντι στις γυναίκες σαν τον Χατζιδάκι: τζέντλεμαν, αβρός, κύριος! Ο Γκάτσος το 'λεγε: «Αν δεν ήταν ομοφυλόφιλος ο Μάνος, θα μας τις είχε φάει όλες!».
• Με παίρνει τηλέφωνο μια μέρα και μου λέει: «Μου δίνεις μια σελίδα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία;». «Ευχαρίστως» του λέω «πώς θα την πούμε;». «Μικρά εθνικά θέματα». Ενθουσιάζομαι εγώ, βάζω τον αρχισυντάκτη να φτιάξει τη βινιέτα, ετοιμάζουμε και ραδιοφωνική διαφήμιση... «Πότε θα μου στείλεις τα κείμενα, Μάνο;», «Την Πέμπτη». Στέλνω την Πέμπτη κάποιον σπίτι του και δε βρίσκει κανέναν. Φτάνει η Παρασκευή, κλείνει η εφημερίδα, ο Μάνος εξαφανισμένος. Το Σάββατο τελικά τον βρίσκω: «Αχ ναι!» μου λέει «Ξέρεις τι; Δεν είχα έμπνευση. Και άμα δεν έχω έμπνευση, δεν μπορώ να γράψω. Με συγχωρείς». Πώς να μην συγχωρέσεις τον Μάνο;
• Είχε πάντα πολύ χιούμορ. Το '86, όταν έφυγε απ' το «Τέταρτο» του Κοσκωτά, τον ρώτησα: «Γιατί έφυγες;». Και μου απαντάει: «Μπήκε μια μέρα στο γραφείο μου ένας που τον έχει για αδερφό του ο Κοσκωτάς. Και μου λέει “Κύριε Χατζιδάκι, ο αδερφός μου σας θέλει στο γραφείο του”. 'Ακου παιδί μου” του λέω “παίρνω έναν καλό μισθό για να εργάζομαι. Αν πρόκειται να πηγαίνω και στο γραφείο του κυρίου Κοσκωτά, τότε θέλω τριπλασιασμό!"». Ή καμιά φορά του λέγαμε: «Μάνο, γιατί ψηφίζεις τη Δεξιά;». «Γιατί μου επιτρέπει να τη βρίζω. Τολμάς να βρίσεις το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ; Θα σε κρεμάσουν ανάποδα! Η Δεξιά μου το επιτρέπει».
• Ήταν πολύ φίλος με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος όμως είχε έναν καημό. Όποτε τον καλούσε, αργούσε να πάει. Μια φορά λοιπόν τον παίρνει τηλέφωνο ο Λαμπρίας: «Μάνο, σε θέλει ο Πρόεδρος στις 1 και 30 στον Αστέρα της Βουλιαγμένης. Σε παρακαλώ όμως, μην αργήσεις πάλι, δεν είναι σωστό να στήνεις τον Πρόεδρο». Βάζει ο Μάνος δέκα ξυπνητήρια, ντύνεται, παίρνει ένα ταξί, φτάνει στον Αστέρα 1 και 27. Ο Καραμανλής έρχεται ακριβώς 1 και 30. Του λέει ο Μάνος: «Όπως βλέπετε, κύριε Πρόεδρε, είμαι κάτι παραπάνω από συνεπής». Ο Καραμανλής τον κοιτάζει από πάνω ως κάτω και του λέει: «Να σου πω κάτι; Αλλη φορά προτιμώ να 'ρχεσαι πιο αργά παρά να μου 'ρχεσαι με μια κόκκινη κάλτσα και μια μπλε!».
• Δε θα ξεχάσω ποτέ ένα βράδυ του '89. Ήταν η τελευταία παράσταση που έκανε ο Χατζιδάκις στον Σείριο. Μόλις τελείωσε το πρόγραμμα, βγαίνουμε όλη η παρέα (ήταν μαζί κι ο Σαββόπουλος, ο Μαρίνος, ο Κραουνάκης...) και λέμε «πού να πάμε;». «Ελάτε σπίτι μας» λέει η Βιργινία, η γυναίκα μου. Ήταν ένα ωραίο ανοιξιάτικο βράδυ. Τρώγαμε, κουβεντιάζαμε, τραγουδούσαμε... Και ξαφνικά ο Χατζιδάκις σηκώνεται, πάει στο πιάνο και αρχίζει να παίζει. Σωπαίνουμε όλοι. Επί είκοσι λεπτά-μισή ώρα αυτοσχεδίαζε. Ήταν κάτι που δεν έκανε ποτέ μπροστά σε παρέα. Κι εγώ είμαι στον πειρασμό: Να πάρω την κάμερα να τον τραβήξω; Ο ίδιος δεν τα 'θελε αυτά, ούτε καν φωτογραφίες. Δίστασα και δεν έκανα τίποτα. Το 'χω μετανιώσει. Έπρεπε να τον τραβήξω, έστω και κρυφά.
• Ο Χατζιδάκις ποτέ δεν αυτοπροβαλλόταν. Δεν τον άκουσα ποτέ να λέει «εγώ που έκανα αυτό, εγώ που έκανα εκείνο». Δεν έχω δει πιο ευφυή, πιο εύστοχο άνθρωπο στις παρατηρήσεις του -αλλά χωρίς το «εγώ». Αντίθετα με άλλους μεγάλους μας μουσικούς που είναι όλο «εγώ, εγώ, εγώ»...
• Η μόνη φωτογραφία που έχω μαζί του είναι μία που τον χαιρετάω μετά από μια συναυλία στο Μέγαρο. Δεν το συμπαθούσε πολύ το Μέγαρο. Θυμάμαι έλεγε «Αυτά τα μεγαροπρεπή δε μου πάνε. Προτιμώ να γίνουν δέκα αίθουσες συναυλιών σε υπόγεια γκαράζ και να βγαίνουν από κει νέα ταλέντα και νέες μουσικές, παρά ένα Μέγαρο».
• Όταν αρρώστησε το '92 και πήγε στο Λονδίνο για εγχείριση, πήγαμε με τη γυναίκα μου να τον δούμε. Τον είχαν βγάλει απ' το νοσοκομείο και έμενε με την αδερφή του σ' ένα ξενοδοχειάκι δίπλα. «Καθίστε» μας λέει η αδερφή του «θα 'ρθει σε λίγο». Κι όπως καθόμαστε με τη γυναίκα μου βλέπω ένα φάντασμα να μπαίνει. Είχε μείνει μισός, ήταν ένας άλλος Χατζιδάκις. Προσπάθησα να κρύψω το σοκ. «Θυμάσαι Μάνο» του λέω «τη δεκαετία του '60, εκείνη τη χρυσή εποχή;». «Ποια χρυσή εποχή;» μου λέει «Μια κρούστα ήταν. Από κάτω έβραζε η συντήρηση και το κακό γούστο. Και τώρα συνεχίζεται αυτό και χειρότερα. Γιατί το ΠΑΣΟΚ -τουλάχιστον αισθητικά- είναι η συνέχεια της Χούντας. Τσιφτετέλια και αηδίες!». Ήταν πολύ απογοητευμένος και μάλιστα σε μια στιγμή είπε: «Έχασα τους φίλους μου, τον Γκάτσο, τον Τσαρούχη, τον Κουν, τη Μελίνα. Τι κάνω εγώ εδώ;».
• Η τελευταία φορά που τον είδα ήταν όταν με πήρε ένα βράδυ τηλέφωνο και μου λέει: «Έχετε καλό φαΐ στο σπίτι;», «Έχουμε» του λέω «αλλά απ' ό,τι ξέρω δεν πρέπει να τρως πολύ». «Ναι» μου λέει «σαν παππούς έχω γίνει. Μη το ένα, μη το άλλο, απόψε όμως θέλω να φάω». Είπα στη γυναίκα μου να φτιάξει κάτι ελαφρύ και περνάω στις εντεκάμιση απ' το σπίτι του να τον πάρω. «Πας πρώτα απ' την πλατεία Κολωνακίου;» μου λέει. Φτάνουμε στην πλατεία, «Κάνε έναν κύκλο και πήγαινε σ' εκείνο το περίπτερο». «Τι θέλεις;» του λέω. «Θέλω να κατέβω να αγοράσω ένα πακέτο τσιγάρα Davidoff». Του λέω «να πάω να στα πάρω εγώ». «Όχι, δεν κατάλαβες» μου λέει «δε θα τα καπνίσω. Το κάνω για το ασικλίκι». Κατέβηκε, τα πήρε, μπήκε στο αυτοκίνητο, άνοιξε το πακέτο, το μύρισε και το πέταξε. Για το ασικλίκι!
Λέω συχνά ότι η δημοσιογραφία μου έχει χαρίσει τέσσερις μεγάλες χαρές: δωρεάν δίσκους, δωρεάν βιβλία, ταξίδια και γνωριμίες με συναρπαστικούς ανθρώπους. Ο πιο συναρπαστικός ήταν ο Μάνος.
*ομορφιά, λεβεντιά παλικαριά
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης μιλάει για το (σχεδόν) φίλο του
Don McLean -American pie
«Την ημέρα που πέθανε η μουσική»
Με τον στίχο αυτό του Ντον Μακ Λιν από το τραγούδι του «American Pie», έμεινε στην ιστορία ο χαμός τριών αστέρων του ροκ εν ρολ- του Μπάντι Χόλι, του Ρίτσι Βάλενς και του Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον. Το θλιβερό περιστατικό συνέβη τις πρωινές ώρες της 3ης Φεβρουαρίου 1959, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη κοντά στο Κλίαρ Λέικ της Άιοβα.
Οι τρεις μουσικοί μεσουρανούσαν τότε στις ΗΠΑ. Ο 23χρονος Μπάντι Χόλι με τραγούδια όπως τα «That'll Be the Day», «Peggy Sue» και «It's So Easy», ο 18χρονος Ρίτσι Βάλενς με το «La Bamba» και ο 29χρονος Τζάιλς Ρίτσαρντσον με το «Chantilly Lace». Είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους για μία μεγάλη περιοδεία στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, που σημείωνε πρωτοφανή επιτυχία.
Σχεδόν κάθε μέρα έπρεπε να δίνουν και μία συναυλία. Το πούλμαν που είχαν νοικιάσει για τις μετακινήσεις τους ήταν προβληματικό, με χαλασμένο κλιματισμό, σε μια εποχή με θερμοκρασίες υπό το μηδέν. Έτσι, σε μία στάση τους στο Κλίαρ Λέικ για μια εμβόλιμη συναυλία, ο Μπάντι Χόλι σκέφθηκε να νοικιάσει ένα μικρό αεροπλάνο. Ήρθε σε συνεννόηση με μια τοπική εταιρεία και στη διάθεσή του τέθηκε ένα τετραθέσιο μονοκινητήριο Beechcraft Bonanza B35, με πιλότο τον Ρότζερ Πίτερσον. Στο αεροπλάνο θα επέβαινε το συγκρότημα του Μπάντι Χόλι, που ήταν και η μεγάλη φίρμα του ροκ εντ ρολ στα τέλη της δεκαετίας του '50, ενώ οι υπόλοιποι μουσικοί θα συνέχιζαν με το προβληματικό λεωφορείο.
Την τελευταία στιγμή και λίγη ώρα πριν από την απογείωση του αεροπλάνου έγιναν κάποιες αλλαγές στη σύνθεση των επιβαινόντων. Ο Γουάιλον Τζένινγκς προσφέρθηκε να παραχωρήσει τη θέση του στον Ρίτσαρτσον που υπέφερε από γρίπη. Όταν το έμαθε ο Μπάντι Χόλι πείραξε τον Τζένινγκς: «Ελπίζω να ξεπαγιάσεις στο λεωφορείο» και αυτός του το ανταπέδωσε : «Πολύ ωραία, ελπίζω να πέσει το αεροπλάνο σου». Αυτή η ανταλλαγή «φιλοφρονήσεων» μεταξύ των δύο μουσικών θα στοιχειώσει στη μνήμη του Γουάιλον Τζένιγκς, μετέπειτα αστέρα της κάντρι μουσικής, και θα τη θυμάται σε όλη του τη ζωή. Ο Ρίτσι Βάλενς, που ποτέ του δεν είχε ανέβει με αεροπλάνο, ζήτησε να πετάξει στη θέση του Τόμι Όλσαπ. Αυτός δυσανασχέτησε και τη λύση έδωσε το στρίψιμο ενός νομίσματος. «Τυχερός» ο Ρίτσι Βάλενς.
Το αεροπλάνο με τους τέσσερις επιβαίνοντες (Μπάντι Χόλι, Τζάιλς Ρίτσαρτσον, Ρίτσι Βάλενς και ο 21χρονος πιλότος Ρότζερ Πίτερσον) απογειώθηκε στη 1 τα ξημερώματα από το δημοτικό αεροδρόμιο του Μέισον Σίτι, αμέσως μετά τη συναυλία τους στο Κλίαρ Λέικ, με κατεύθυνση τον επόμενο σταθμό τους, το Ντάλουθ της Μινεσότα. Ο πιλότος δεν είχε υποβάλει σχέδιο πτήσης, κάτι που θα έπραττε στην πορεία. Όμως, μετά από λίγο χάθηκαν τα ίχνη του μονοκινητήριου αεροπλάνου.
Οι επαναλαμβανόμενες κλήσεις της εταιρείας προς τον πιλότο δεν βρήκαν ανταπόκριση κι έτσι στις 3:30 το πρωί το αεροπλάνο κηρύχθηκε αγνοούμενο. Έξι ώρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 9:15 το πρωί τα συντρίμμια του εντοπίσθηκαν πέντε μίλια βορειοδυτικά του αεροδρομίου. Οι εμπειρογνώμονες αποφάνθηκαν ότι η πτώση του οφειλόταν στις κακές καιρικές συνθήκες και σε λάθη του νεαρού και άπειρου πιλότου.
Μπορεί ο στίχος του Ντον Μακ Κλιν να ήταν υπερβολικός και να μην πέθανε η μουσική εκείνο το πρωινό της 3ης Φεβρουαρίου 1959, αλλά σίγουρα το ροκ εντ ρολ έχασε τρεις σπουδαίους μουσικούς, που ενδεχομένως να είχαν αμφισβητήσει τη μονοκρατορία του Έλβις Πρίσλεϊ και τον τίτλο «βασιλιάς του ροκ εν ρολ», που δικαίως του αποδόθηκε.
6/12/09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
