Σύνταγμα ερωτά...

• ·      Προβλέπει ή δεν προβλέπει το Σύνταγμα – ρωτάει το Σύνταγμα – την υποχρέωση και το καθήκον της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης να προασπίζεται και να λαμβάνει πρόνοια για την ευζωία εν ευνομία των Ελλήνων πολιτών και την προστασία της περιουσίας τους απέναντι σε κάθε επιβουλή τρίτων; ναι ή όχι;
  ·         Η ελευθερία και η υπεράσπιση του επιπέδου ζωής των πολιτών, διαπερνούν ή όχι το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος.
  ·         Η Βουλή των Ελλήνων (η οποία δεν ονομάζεται καν Ελληνικό Κοινοβούλιο) θυμάται ακριβώς αυτό; ότι είναι δηλαδή η Βουλή – η βούληση όλων των Ελλήνων, έτσι όπως κάθε φορά αυτή αποτυπώνεται στις νόμιμες εκλογές – ναι ή όχι; ερωτά το Σύνταγμα.
  ·         Αν λοιπόν η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στο φιλότιμο των Ελλήνων, στη σύνθεση της Βουλής (τους) τι λιγότερο μπορεί να επαφίεται;
  ·         Ρωτάει το Σύνταγμα: ξεχνούν οι Έλληνες και οι βουλευτές τους, συνεπώς η κυβέρνηση, ο κ. Πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ότι το νέο Ελληνικό Κράτος γεννήθηκε με Επανάσταση;
  ·         Ξεχνούν ότι το πρώτο μας Σύνταγμα, το Σύνταγμα της Τροιζήνας αποτύπωσε τους όρους και τα όνειρα αυτής της γέννησης, όταν όλα στην Ευρώπη τα πλάκωνε και τα εσκίαζε ο ίσκιος της Ιεράς Συμμαχίας;
  ·         Ξεχνούν οι τωρινοί κυβερνήτες ότι η Ελλάδα δεν γεννήθηκε από κάποια κουμπαριά των Αψβούργων με τους Βουρβόνους, αλλά από το αίμα επαναστατών, αγίων, γυναικών, παιδιών και παππούδων;
  ·         Ξεχνούν ότι η χώρα αυτή υπήρξε ένα απ’ τα παλαιότερα νέα εθνικά κράτη στην Ήπειρο; Πριν από τη Γερμανία, πριν από την Ιταλία και ένα σωρό άλλα εθνικά κράτη; Ξεχνούν ότι για την ελευθερία των Γραικών ήρθαν και πολέμησαν στην επαναστατημένη Ελλάδα, δίνοντας πολλοί τη ζωή τους, χιλιάδες Γερμανοί, Ιταλοί, Γάλλοι, Άγγλοι κι άλλοι Ευρωπαίοι Φιλέλληνες;
  ·         Μπορεί η χώρα αυτή να πέρασε βάσανα και κακουχίες, να έγινε παρακολούθημα ξένων Δυνάμεων, να ετέθη υπό Κατοχήν, να διχάσθηκε, να υπέστη εσωτερικές τυραννίδες και οι τύχες της να προσδέθηκαν συχνά σε άρματα άλλων ξένων, ισχυρότερων δυνάμεων, μπορεί να γνώρισε την καταισχύνη να τη διοικούν ενίοτε γενίτσαροι κι ενίοτε δωσίλογοι, μπορεί να έβγαλε ραγιάδες και κομπραδόρους με το καντάρι, αλλά απ’ το 1821 και μετά Προτεκτοράτο ή Σαντζάκι δεν είχε ξαναγίνει κανενός.
  ·         Ρωτάει λοιπόν σήμερα το Ελληνικό Σύνταγμα: τι εστί Επίτροπος για την Οικονομία; Τι εστί Τρόικα; Τι εστί Τόμσεν; Από πότε η «ελεύθερη αγορά» κανονίζει αν θα πεινάνε τα παιδιά, χωρίς ο Πρωθυπουργός να ξεσπαθώνει και η Βουλή να αρματώνεται;
  ·         Ρωτάει το Σύνταγμα: ποιων παιδί είμαι εγώ; του Ρήγα Βελεστινλή, του Κολοκοτρώνη και του Ελευθέριου Βενιζέλου ή ένας λογαριασμός της Μέρκελ με αλγόριθμο Σόιμπλε για να κονομάνε οι Τοκογλύφοι;
  ·         Ρωτάει το Σύνταγμα την κυβέρνηση, τη Βουλή και τους Δικαστές: έχει αυτεξούσιο ο ελληνικός λαός ή το κάνατε πάσα στις οφσόρ και τους φοροφυγάδες;
  ·         Υπάρχει ισονομία ή υπάρχουν λίστες;
  ·         Ερωτά το Σύνταγμα: είναι τα φάρμακα και τα σχολεία κοινωνικά αγαθά για τα οποία εγώ το ίδιο συντάχθηκα και υπάρχω ή υπεράνω του Συντάγματος είναι οι Εταιρείες, η « αγορά » και τα πάσης φύσεως λαμόγια κι αεριτζήδες;
  ·         Ερωτά το Σύνταγμα: εγώ υπάρχω ως θεμελιώδης λίθος και ιερόν πτολίεθρο της Πολιτείας ή για να κατουράει πάνω μου άπασα η Διαπλοκή κι ο κάθε « νταβατζής »; Υπάρχω για να παραβιάζομαι;
  ·         Είμαι το Σύνταγμα κι ερωτώ τους πολίτες: Είμαι το Σύνταγμα;