50 κέρματα των 2 Ευρώ

Η Κινέζικη κατάρα εκτοξεύεται περίτεχνα από το κακόψυχο άτομο στον ανυποψίαστο γείτονά του με την μορφή…ευχής εκφραζόμενης μεγαλόφωνα:

«Σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές…»

Και αυτός που καταριέται ολοκληρώνει την «δήθεν» ευχή μουρμουρίζοντας χαμηλόφωνα…

«… και να μην διαθέτεις τις δεξιότητες που απαιτούνται για να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις των εποχών!!!»

Επιτρέψτε μου σήμερα να αναρωτηθώ, με το καθιερωμένο σε τέτοιες αναρτήσεις μου ύφος του αφελούς πολίτη, τελικά ποιος Κινέζος ή κακόψυχος άλλης εθνικότητας και εθνότητας καταράστηκε – δήθεν ευχόμενος – εμάς τους Έλληνες και την Πολιτική μας ηγεσία να ζήσουμε σε τόσο «ενδιαφέρουσες» εποχές; Και πώς θα μπορέσουμε ως Έθνος και ως Λαός να χειρισθούμε τις προκλήσεις αυτών των εποχών;

Δεν είναι πρόκληση να κατηγορούν εμάς τους Έλληνες ότι μπορεί να λειτουργήσουμε ως σύγχρονος ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ για την διάλυση της Ευρωζώνης και την απαξίωση του Ευρώ και της Ε.Ε. στην οποία εμείς εκπροσωπούμε το 2%;

Δεν είναι πρόκληση να προσπαθεί ο κ Παπακωνσταντίνου να αλλάξει την ... πορεία του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ την ώρα που ο Πρωθυπουργός μας και Προϊστάμενός του στο Υπουργικό Συμβούλιο κ Παπανδρέου λέει στα Διεθνή ΜΜΕ ότι «η Ελλάδα δεν ζητά Οικονομική βοήθεια αλλά Πολιτική στήριξη για να μπορεί να δανείζεται με ίσους όρους πληρώνοντας για τα δανειζόμενα ότι πληρώνουν και οι άλλες χώρες!...»

Δεν είναι πρόκληση επιπέδου «εισαγωγής στην Μακροοικονομία» για τον κ Παπακωνσταντίνου να έχει πληροφορήσει τον Προϊστάμενό του και Πρωθυπουργό μας ότι όταν ζητάς δανεικά αυτοί που δανείζουν θέλουν να είναι βέβαιοι ότι θα τα πάρουν πίσω και, φυσικά, τη δουλειά τους κάνουν δανείζοντας σε κάποιον με 3% επειδή τον θεωρούν φερέγγυο ενώ ζητούν από κάποιον άλλο 6% επειδή τον θεωρούν…αφερέγγυο;

Δεν είναι πρόκληση να υπόσχεσαι στον Λαό ότι «λεφτά υπάρχουν και θα δοθούν εφόσον ασκηθεί συνετή και αποτελεσματική διαχείριση»

Και μετά να του λες ότι «μας υποχρεώνουν να σου αφαιρέσουμε και τις…περισκελέες;»

Δεν είναι πρόκληση να χρησιμοποιείς ΣΗΜΕΡΑ αυτό που γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν 23 αιώνες πριν οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες όταν προσέφεραν στα αλλαλάζοντα και επικινδύνως διεγερμένα Ρωμαϊκά πλήθη «Αντί Άρτου Θέαμα;» 

Καθότι όταν ξεκινάς με μισή ντουζίνα ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΕΣ από τις οποίες 1/ περιμένεις να βγάλουν πορίσματα αυτοί που ήδη εμπλέκονται και 2/ όποια και αν είναι τα πορίσματα ΚΑΝΕΙΣ δεν θα πάει φυλακή την ίδια στιγμή που ΦΥΛΑΚΙΖΕΙΣ στην ανέχεια, τη μιζέρια, τη στέρηση εκατομμύρια Ελλήνων ΚΑΤΙ…βρωμάει απαίσια και προσβάλει την κοινή λογική…

Κλείνω με ένα απλό και συνάμα χειροπιαστό παράδειγμα που φρονώ ότι περιγράφει τη σύγχρονη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ που ζούμε:

Μπήκα προχτές στην αίθουσα σεμιναρίων όπου με περίμεναν 10 φοιτητές και φοιτήτριες και έβγαλα από την τσέπη μου μία σακούλα με 50 (ΠΕΝΗΝΤΑ) κέρματα των 2 ευρώ…

Έδωσα σε κάθε φοιτητή και φοιτήτριά μου από ένα κέρμα των 2 ευρώ και τους είπα ότι αισθάνομαι γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος και τους κερνάω από ένα 2ευρο!

Εγώ κράτησα για τον εαυτό μου και τους βοηθούς και επιμελητές μου τα υπόλοιπα 40 κέρματα των 2 ευρώ…

Λίγη ώρα αργότερα, επειδή έτσι είχαμε συνεννοηθεί, μπήκαν στην αίθουσα σεμιναρίων δύο ΕΛΕΓΚΤΕΣ διαχείρισης του Δημοσίου χρήματος και – πολύ ψυχρά - μου ζήτησαν να επιστρέψω τα 50 κέρματα των 2 ευρώ!...

Τότε εγώ απευθύνθηκα στους φοιτητές μου και είπα παιδιά άντε να δώσουμε πίσω τα κέρματα…

Τα 10 παιδιά έβγαλαν από τις τσέπες τους τα 10 κέρματα που τους είχα δώσει και τα εναπόθεσαν στα έδρανα….

Τότε εγώ άρχισα να φωνάζω, 

«Τι είναι αυτά; Πού είναι τα ΥΠΟΛΟΙΠΑ 40 κέρματα;»

Σαστισμένοι οι φοιτητές αντέταξαν 

«Μα κύριε Καθηγητά εσείς 10 κέρματα δώσατε σε εμάς και για τον εαυτό σας και τους παρατρεχάμενούς σας κρατήσατε ΣΑΡΑΝΤΑ κέρματα!»

Οι ΕΛΕΓΚΤΕΣ μας κοίταξαν ΟΛΟΥΣ αδιάφοροι και επέμεναν:

«Δώστε μας πίσω τα 50 κέρματα των 2 ευρώ!!!» 

Και εγώ ο μεγαλόψυχος, γενναιόδωρος, έντιμος διαχειριστής του Δημοσίου χρήματος είπα ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΩΣ:

Κύριοι φοιτητές και φοιτήτριες, αδειάστε τις τσέπες σας με ότι έχετε και δεν έχετε και σε ότι αφορά τους…παρατρεχάμενούς μου, τώρα κιόλας ξεκινώ «εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές…»

Καλημέρα…κοψοχέρηδες, ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ!

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το τραπεζικό σύστημα για αρχάριους. Που οφείλεται η παγκόσμια οικονομική κρίση;

Τελικά, πώς δημιουργείται το χρήμα; Ποιός το δημιουργεί; Πώς αποφασίζεται πόσα χρήματα θα δημιουργηθούν; Πόσα χρήματα υπάρχουν στον κόσμο;

Τι είναι ο πληθωρισμός, τι είναι ο ρυθμός ανάπτυξης και πώς συνδέονται αυτά μεταξύ τους; Τι είναι το εθνικό χρέος; Πώς είναι δυνατόν, όλα τα κράτη να έχουν εθνικά χρέη; Πού χρωστάνε;

Γιατί διαβάζουμε συχνά ότι η Αμερική κάνει πολέμους για να βοηθήσει την οικονομία της ξοδεύοντας χρήματα στα όπλα; Γιατί δεν βελτιώνεται και η δική μας οικονομική κατάσταση όταν ξοδεύουμε άσκοπα τα χρήματα;

Πώς είναι δυνατόν όλοι, οι απλοί άνθρωποι, οι εταιρίες και οι κυβερνήσεις που με την εργασία τους παράγουν όλο τον πραγματικό πλούτο, να είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, δηλαδή σε αυτούς που απλά διαχειρίζονται τον πλούτο;

Γιατί δεν αρέσει στις τράπεζες να εξοφλούμε νωρίτερα το δάνειό μας και μας χρεώνουν πρόστιμα; Δεν θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους για να τα ξαναδανείσουν;

Ποιά είναι η διαφορά της τράπεζας και του τοκογλύφου; Και οι δύο δανείζουν έντοκα, έτσι δεν είναι; Ο τοκογλύφος δανείζει τα δικά του χρήματα. Η τράπεζα;

Γιατί κάθε οικολογική προσπάθεια αποτελεί άσκηση ματαιότητας στην σημερινή κοινωνία; Τι είναι αυτό που καθιστά αναπόφευκτη την καταστροφή του πλανήτη; Δεν φτάνουν οι φυσικοί πόροι για όλους;

Τι σημαίνει “κραχ”; Γιατί είναι μαθηματικά αναπόφευκτος ο ερχομός μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, πιθανότατα χειρότερης από αυτήν του 1929;

Πού οφείλεται η σημερινή κρίση και πόσο φρικτά ειρωνικό είναι να δίνουν οι κυβερνήσεις τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών (σε μορφή οικονομικής βοήθειας) στις τράπεζες για να “ορθοποδήσουν”;

Το σύντομο ντοκυμαντέρ “Money as Debt” του Paul Grignon (Ιουν. 2006) έρχεται για να μας εξηγήσει με απλό τρόπο το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα και να μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα.

Money as Debt (Greek Subtitles) from Pat on Vimeo.

1.     Όταν μια τράπεζα δανείζει, στην ουσία χορηγεί χρήμα που παράγεται εκείνη την στιγμή εκ του μηδενός (χρεωστικό χρήμα)
2. Τα κράτη παράγουν μέσω των νομισματοκοπείων το χρήμα, το οποίο εκδίδεται στο κοινωνικό σύνολο, μέσω των δανειακών συμβάσεων που υπογράφουν οι τράπεζες με δανειζόμενους
3. Για την ίδρυση μιας τράπεζας απαιτείται η κατάθεση ενός αρχικού ποσού στην ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (Χρήμα Υψηλής Αξίας), οπότε στην συνέχεια μπορεί να χορηγήσει η τράπεζα αυτή το πρώτο της δάνειο εννεαπλάσιου ύψους του κατατεθειμένου Χ.Υ.Α. και να παραχθεί ισόποσο νέο χρήμα
4. Η Τράπεζα χορηγεί δάνεια (δηλαδή παράγει χρήμα μέσω χορηγούμενων δανείων) μέχρι ύψους το 90% του κατατεθειμένου σε αυτήν κεφαλαίου (απαιτούμενο κλασματικό απόθεμα)
5. Η οποιαδήποτε κατάθεση σε μια τράπεζα (πχ επιχειρηματικά κέρδη) οδηγεί σε αύξηση της δυνατότητας της τράπεζας αυτής να παράγει νέο χρήμα
6. Το αποθεματικό μιας τράπεζας αποτελείται από το κατατεθειμένο Χ.Υ.Α. στην ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ συν το συνολικά κατατεθειμένο σε αυτή κεφάλαιο
7. Το χορηγούμενο από μια τράπεζα χρήμα κατόπιν δανείου, δεν προέρχεται από το καταθειμένο στην τράπεζα αυτή κεφάλαιο
8. Το παραγόμενο νέο χρήμα από την χορήγηση ενός δανείου από μια τράπεζα, μετά την χρήση του, καταλήγει πάλι ως κατάθεση στην ίδια ή σε άλλη τράπεζα, επιστρέφει δηλαδή ως κεφάλαιο στο τραπεζικό σύστημα (ενιαίο τραπεζικό δίκτυο)
9. Δηλαδή μια τράπεζα αυξάνει το κατατεθειμένο της κεφάλαιο μέσω χρήματος που δεν διαθέτει (και που δεν υπάρχει), ώστε να μπορεί να παράξει περαιτέρω νέο χρήμα
10. Εάν αναληφθεί από τους καταθέτες μιας τράπεζας το σύνολο του κατατεθειμένου κεφαλαίου, τότε η τράπεζα αυτή δεν θα μπορεί να παράγει νέο χρήμα, επειδή δεν θα μπορεί να χορηγεί δάνεια.
11. Από ένα ποσό Χ.Υ.Α., παράγεται συνολικά νέο χρήμα ύψους 2 x 90 x X.Y.A, το οποίο επιστρέφει
11.1. μια φορά ως κατατεθειμένο κεφάλαιο (πχ από τους πωλητές των δανειζόμενων) στο τραπεζικό σύστημα, ύψους 90 x X.Y.A (πρόκειται για το άθροισμα απείρων όρων μιας γεωμετρικής ακολουθίας, όπου είναι Σν = α1 / (1 – λ), και α1 = 9 x ΧΥΑ και λ = 0,9. Για α1 = 1.111,12€ το Σν = 100.000,00€).
11.2. και μια δεύτερη ισόποση φορά (δηλ. ύψους 90 x X.Y.A) σταδιακά από τα κατατεθειμένο κεφάλαιο μέσω των τοκοχρεωλύσιων των δανειζομένων
12. Τα παραπάνω ποσά δεν ισχύουν κατά την περίπτωση που κάποιος αποδέκτης του δανειακού χρήματος (πχ πωλητής) κρατήσει χρήμα εκτός των τραπεζών (πχ κρύψει χρήμα)
13. Τα ποσά των κατατεθειμένων τόκων στην τράπεζα μέσω των τοκοχρεολυσίων των δανειζόμενων, συνιστούν εισόδημα για την τράπεζα, απ’ όπου προκύπτουν τα κέρδη της και η πληρωμή τόκων στους καταθέτες της κεφαλαίου .
14. Μπορεί μια τράπεζα να δανείζεται και η ίδια από άλλη τράπεζα, οπότε έτσι παράγεται νέο χρήμα, το οποίο αυξάνει τις καταθέσεις στον εαυτό της και έτσι μπορεί αυτή να δανείζει (να παράγει) νέο χρήμα
15. Τα κράτη μέσω της νομοθεσίας επιβάλουν την χρήση του εκδιδόμενου από τις τράπεζες χρήμα ως κρατικό, καθώς επίσης και την ποινικοποίηση της οφειλής χρήματος
16. Τα κράτη δανείζονται από τις τράπεζες το χρήμα που τα ίδια παράγουν και πληρώνουν κυρίως μέσω της φορολογίας των πολιτών τους δανειακούς τόκους
17. Υπάρχει τόσο διαθέσιμο χρήμα όσες ανάγκες για δανεισμό προκύψουν
18. Το σύνολο της κοινωνίας, δηλαδή πολίτες, επιχειρήσεις, κράτη, χρωστάει σε ένα και μοναδικό χρηματοδότη, τις τράπεζες
19. Το παραγόμενο χρήμα καλύπτει το δανειακό κεφάλαιο και όχι τους τόκους που πρέπει να καταβληθούν στην τράπεζα. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε συγκεκριμένη χρονική στιγμή το σύνολο του υπάρχοντος χρήματος είναι μικρότερο του συνολικά οφειλόμενου χρήματος, κατά το ποσό των τόκων
20. Η ανάγκη αύξησης του διατιθέμενου ποσού χρήματος, οδηγεί σε πίεση χορήγησης νέων δανείων (μέσω της αύξησης του καταναλωτισμού, χορήγησης πιστωτικών χαρτών, τάση για ολοένα νέες επενδύσεις κλπ), η οποία επιτυγχάνεται μέσω της διατήρησης σταθερού ετήσιου ρυθμού ανάπτυξης (πχ 3%), ο οποίος είναι εκθετικός διαχρονικά
21. Η αναγκαιότητα για εκθετικό ρυθμό ανάπτυξης οδηγεί σε κατασπατάληση των φυσικών πόρων και σε μη αειφόρο ανάπτυξη. Άρα αειφόρος ανάπτυξη (ή πράσινη πολιτική) δεν συμβαδίζει με την διατήρηση του σημερινού τραπεζικού συστήματος

Από

πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν

Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές. Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS (από τα αρχικά των  αγγλικών λέξεων credit default swaps).

Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που  αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η  οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος  χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους. 

Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα  ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος.

Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ  και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.

Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ  δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε  χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.

Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDSτης Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας  βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!

Αφού το επιτόκιο των CDSγια την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό  σύστημα: τα

διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η  ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι  επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό  «γδάρσιμο».

Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της

ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις!

Δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Μιλάμε εντελώς σοβαρά. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πάμπολλες άλλες κυβερνήσεις, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά CDS, παρ' όλο που υπονομεύουν την  Ελλάδα. Τους πληρώνει ουσιαστικά «προστασία», με τη χυδαία έννοια του όρου, ελπίζοντας να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια.

Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα  διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους.

Εννοείται ότι η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ έχουν ενημερώσει τους πελάτες τους, οι οποίοι  τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν εκ των ένδον πως έχει στηθεί το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας.

Η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους  πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων.

Τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού, στήνοντας σκηνικό για ακόμη μεγαλύτερα  κέρδη φυσικά...

ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΟΥΝ  Τα κράτη, όμηροι των τραπεζών

ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΥΝ την Ελλάδα οι Γερμανοί. Εχουν όμως ταραχθεί ακόμη και αυτοί από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών. «Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να  αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες» έγραψε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η «Μοντ» είναι εξοργισμένη: «Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες  αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα  με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων  από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης» ομολογεί η γαλλική εφημερίδα.

Γιώργος Δελαστίκ
16/2/2010

χρεοκοπεί η Ελλάδα ή η... ΕΕ;

Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Ελληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει. Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης.

Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα; Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Οχι, είναι η σωστή απάντηση. Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα

για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.

Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη - την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.

Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 - 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!

Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003.

Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003.

Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας!

Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος.

Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009

και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010.

Επειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης.

Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ισως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι... 175%! Ιδιο δηλαδή με της Ελλάδας.

Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.

Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας).

Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως... χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών.

Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το... 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.

Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Κερδοσκοπικά και πολιτικά τα αίτια

Εξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας! Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά!

Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας. Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.

Γιώργος Δελαστίκ
11/2/2010

Do - Re - Mi

το χρέος μία ιστορία υποτέλειας και τρόμου

ταινίες 2000-2009

the films of the 2000s from Paul Proulx on Vimeo.

La dama y la muerte

κατσίκες Φιλίτσα κ Νίνα

Pink Floyd -Us and them

everything is OK

syscape

«Poor Greece»...

Όπως κι αν ερμηνεύσει κανείς τη λέξη «poor» (φτωχή, δύστυχη, έρμη, ταλαίπωρη), κι ακόμα κι αν αποδώσει στοιχεία θεατρικότητας στην παρουσία του Αγγλου ευρωβουλευτή Νάιτζελ Φάρατζ, η προχθεσινή ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο είχε τη συμβολική έστω αξία της, στους κόλπους ενός θεσμού που και αυτός συμβολικός είναι, αφού δεν διαθέτει πραγματική ισχύ. Το «Poor Greece!» του ευρωσκεπτικιστή, έτσι όπως ακούστηκε πάλι και πάλι, συνόψισε τη μοίρα όχι μόνο της περιφερειακής ή «άτακτης» Ελλάδας, αλλά όλων των χωρών που δεν ανήκουν σε κάποιον «άξονα» ή «διευθυντήριο»: «είναι εγκλωβισμένες στη σύγχρονη οικονομική φυλακή των λαών», όπως συμπέρανε ο κ. Φάρατζ, και τις αποκοιμίζει η ψευδαίσθηση ότι θα τρέξουν να τις απελευθερώσουν οι «εταίροι» τους, οι φίλοι και σύμμαχοι στη «μεγάλη Ευρώπη».

Τη δική του ψευδαίσθηση έχει και ο κ. Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο επικεφαλής των πράσινων ευρωβουλευτών, που επιτέθηκε στον κ. Μπαρόζο καταλογίζοντάς του ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έπραξε το παραμικρό για να λυθεί το Κυπριακό και να διευθετηθούν οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, κι έτσι το 4,3% (τουλάχιστον) του ελληνικού προϋπολογισμού αναλώνεται για αμυντικές δαπάνες (μόνο οι ΗΠΑ και το Ισραήλ μας στερούν τα σχετικά πρωτεία). Μα αν η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία και οι λοιπές φιλειρηνικές χώρες που εμπορεύονται όπλα (πουλώντας στην Ελλάδα το υπερόπλο Χ και συγχρόνως στην Τουρκία το αντιυπερόπλο Χ, και αντιστρόφως), αποφάσιζαν να συμβάλουν στην επίλυση του Κυπριακού (που δεν είναι τοπικό πρόβλημα πια αλλά ευρωπαϊκό, κι ας μην το νιώθουν έτσι), πώς θα συντηρούσαν τη δική τους οικονομία, πώς θα κρατούσαν ακμαίους τους δικούς τους οικονομικούς δείκτες; Δηλαδή, σε μια Ευρώπη που γκρεμίζει τα τείχη, θα μπει λουκέτο σε μια χαρά εργοστάσια επειδή υπάρχει ακόμα ένα τείχος στην Κύπρο ή επειδή υπάρχουν ακόμα κατεχόμενα εδάφη (κυπριακά, δηλαδή ευρωπαϊκά) σε μια ήπειρο που, με την εμπνευσμένη καθοδήγηση Αμερικανών στρατηγών, απελευθερώνει λαούς σε άλλες ηπείρους, οπισθοδρομικές;

Στη θέση της «poor Greece» θα μπορούσε να είναι η Πορτογαλία ή η Ισπανία, όπως ήδη δείχνουν τα σημάδια. Βέβαια κάποιος Ισπανός μεγαλοπαράγων, ερωτηθείς σχετικά, είπε ενοχλημένος πως είναι άστοχο να συγκρίνεται η ισπανική οικονομία με την ελληνική γιατί δεν στέκουν συγκρίσεις ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και σε μια ομάδα δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας. Η αλήθεια όμως είναι (και τη γνωρίζει σίγουρα ο ακαίρως αλαζών Ισπανός) ότι το επιβλητικό οικοδόμημα της Ρεάλ έχει γυάλινα θεμέλια: δανεικά κι αγύριστα από το κράτος (χάρη και στη μόνιμη βασιλική εύνοια), ώστε να μπορεί να ανανεώνει τους «γκαλάκτικός» της ανά δεκαετία και πάλι δεύτερη να μένει, κομπίνες και λοβιτούρες για τις οποίες την καταγγέλλουν οι αντίπαλοί της. Αλλά και υγιέστερη από τη Ρεάλ να είναι η ισπανική οικονομία, τίποτα δεν τη σώζει αν την ορεχτούν οι κερδοσκόποι και την αφήσουν αβοήθητη οι «εταίροι». Μήπως κι εμείς εδώ δεν καμαρώναμε επί χρόνια για την «ισχυρή Ελλάδα»;

χαμένος στο όνειρο

Visual Music - Amon Tobin music video from 12FRAMES on Vimeo.

Miwa Matreyek -Dreaming of Lucid Living

αποδείξεις

Κυρ -παρέλαση για τις 100 ημέρες

Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία

Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία.

Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα.

Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο.

Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.

Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.

Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο.

Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν.

Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.

Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά.

Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους.

Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου.

Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.

Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους.

Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος.

Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.

Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας.

Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι.

Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι.

ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια.

Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες.

Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.

Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες.

Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία.

Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον..

Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί.

Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν.

Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο.

Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις.

Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα.

Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα.

Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.

Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%.

Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον.

Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.

Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife.

Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται.

Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.

Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα.

Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις; Δες το νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο;

Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί;

Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας;

Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν.

Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.

Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ' το μπαλκόνι.

Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρει συγχύσει, δηλώνει αθώα.

Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά.

Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ.

Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

ATHENS VOICE / Φώτης Γεωργελές / 05.11.2009

έρωτας από τη πρώτη ματιά

Nuit Blanche from Spy Films on Vimeo.

Μανώλης Φάμελλος -Η δική σου ζωή

Αν στο κουτί δε χωράς
Αν τα λάθος ρούχα φοράς
Και σου τραβάνε το αυτί
Αν στα σκοτεινά περπατάς
συνέχισε μην τα παρατάς γιατί
έκανες ήδη μια αρχή
Και δεν το χρωστάς κανενός
Κι αν αλλού σε πάει ο άνεμος
Κρατήσου εκεί

Αυτή είναι η δική σου ζωή
Είναι η δική σου ζωή
Αυτή είναι η δική σου ζωή
Είναι η δική σου ζωή
Και θα ρθει η δική σου στιγμή
Μια σελίδα λευκή
Αυτή είναι η δική σου ζωή

Αν στα βαθιά κολυμπάς
Αν χωρίς ελπίδα αγαπάς
Αν σε βαραίνει η ενοχή
(είναι η δική σου ζωή)
Μην, οδηγό μη ζητάς
Εσύ το τιμόνι κρατάς
Και έχεις ταξίδι μακρύ
Άκουσε του δρόμου η σιωπή
πόσα μυστικά θα σου πει
Ανοίξου εκεί

Αυτή είναι η δική σου ζωή
Είναι η δική σου ζωή
Αυτή είναι η δική σου ζωή
Είναι η δική σου ζωή
Και αυτή είναι η δική σου στιγμή
Η δικιά σου εποχή
Αυτή είναι η δική σου ζωή

Μην, μην ακούς το σωστό
Ποιος ξέρει να σου πει το σωστό
Για τη δική σου ζωή
Μη, το ρολόι μη κοιτάς
Όλα όσα χαθήκαν μετράς
Μα τίποτα δεν έχει χαθεί
Τι και αν το έχει η μοίρα γραφτό
Έχεις κάτι πιο δυνατό
Το κρατάς εσύ

Αυτή είναι η δική σου ζωή
Είναι η δική σου ζωή
Αυτή είναι η δική σου ζωή
Είναι η δική σου ζωή
Και αυτή είναι η δική σου στιγμή
Μια σελίδα λευκή
Αυτή είναι η δική σου ζωή

Hamil V