Η Κινέζικη κατάρα εκτοξεύεται περίτεχνα από το κακόψυχο άτομο στον ανυποψίαστο γείτονά του με την μορφή…ευχής εκφραζόμενης μεγαλόφωνα:
«Σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές…»
Και αυτός που καταριέται ολοκληρώνει την «δήθεν» ευχή μουρμουρίζοντας χαμηλόφωνα…
«… και να μην διαθέτεις τις δεξιότητες που απαιτούνται για να αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις των εποχών!!!»
Επιτρέψτε μου σήμερα να αναρωτηθώ, με το καθιερωμένο σε τέτοιες αναρτήσεις μου ύφος του αφελούς πολίτη, τελικά ποιος Κινέζος ή κακόψυχος άλλης εθνικότητας και εθνότητας καταράστηκε – δήθεν ευχόμενος – εμάς τους Έλληνες και την Πολιτική μας ηγεσία να ζήσουμε σε τόσο «ενδιαφέρουσες» εποχές; Και πώς θα μπορέσουμε ως Έθνος και ως Λαός να χειρισθούμε τις προκλήσεις αυτών των εποχών;
Δεν είναι πρόκληση να κατηγορούν εμάς τους Έλληνες ότι μπορεί να λειτουργήσουμε ως σύγχρονος ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ για την διάλυση της Ευρωζώνης και την απαξίωση του Ευρώ και της Ε.Ε. στην οποία εμείς εκπροσωπούμε το 2%;
Δεν είναι πρόκληση να προσπαθεί ο κ Παπακωνσταντίνου να αλλάξει την ... πορεία του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ την ώρα που ο Πρωθυπουργός μας και Προϊστάμενός του στο Υπουργικό Συμβούλιο κ Παπανδρέου λέει στα Διεθνή ΜΜΕ ότι «η Ελλάδα δεν ζητά Οικονομική βοήθεια αλλά Πολιτική στήριξη για να μπορεί να δανείζεται με ίσους όρους πληρώνοντας για τα δανειζόμενα ότι πληρώνουν και οι άλλες χώρες!...»
Δεν είναι πρόκληση επιπέδου «εισαγωγής στην Μακροοικονομία» για τον κ Παπακωνσταντίνου να έχει πληροφορήσει τον Προϊστάμενό του και Πρωθυπουργό μας ότι όταν ζητάς δανεικά αυτοί που δανείζουν θέλουν να είναι βέβαιοι ότι θα τα πάρουν πίσω και, φυσικά, τη δουλειά τους κάνουν δανείζοντας σε κάποιον με 3% επειδή τον θεωρούν φερέγγυο ενώ ζητούν από κάποιον άλλο 6% επειδή τον θεωρούν…αφερέγγυο;
Δεν είναι πρόκληση να υπόσχεσαι στον Λαό ότι «λεφτά υπάρχουν και θα δοθούν εφόσον ασκηθεί συνετή και αποτελεσματική διαχείριση»
Και μετά να του λες ότι «μας υποχρεώνουν να σου αφαιρέσουμε και τις…περισκελέες;»
Δεν είναι πρόκληση να χρησιμοποιείς ΣΗΜΕΡΑ αυτό που γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν 23 αιώνες πριν οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες όταν προσέφεραν στα αλλαλάζοντα και επικινδύνως διεγερμένα Ρωμαϊκά πλήθη «Αντί Άρτου Θέαμα;»
Καθότι όταν ξεκινάς με μισή ντουζίνα ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΕΣ από τις οποίες 1/ περιμένεις να βγάλουν πορίσματα αυτοί που ήδη εμπλέκονται και 2/ όποια και αν είναι τα πορίσματα ΚΑΝΕΙΣ δεν θα πάει φυλακή την ίδια στιγμή που ΦΥΛΑΚΙΖΕΙΣ στην ανέχεια, τη μιζέρια, τη στέρηση εκατομμύρια Ελλήνων ΚΑΤΙ…βρωμάει απαίσια και προσβάλει την κοινή λογική…
Κλείνω με ένα απλό και συνάμα χειροπιαστό παράδειγμα που φρονώ ότι περιγράφει τη σύγχρονη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ που ζούμε:
Μπήκα προχτές στην αίθουσα σεμιναρίων όπου με περίμεναν 10 φοιτητές και φοιτήτριες και έβγαλα από την τσέπη μου μία σακούλα με 50 (ΠΕΝΗΝΤΑ) κέρματα των 2 ευρώ…
Έδωσα σε κάθε φοιτητή και φοιτήτριά μου από ένα κέρμα των 2 ευρώ και τους είπα ότι αισθάνομαι γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος και τους κερνάω από ένα 2ευρο!
Εγώ κράτησα για τον εαυτό μου και τους βοηθούς και επιμελητές μου τα υπόλοιπα 40 κέρματα των 2 ευρώ…
Λίγη ώρα αργότερα, επειδή έτσι είχαμε συνεννοηθεί, μπήκαν στην αίθουσα σεμιναρίων δύο ΕΛΕΓΚΤΕΣ διαχείρισης του Δημοσίου χρήματος και – πολύ ψυχρά - μου ζήτησαν να επιστρέψω τα 50 κέρματα των 2 ευρώ!...
Τότε εγώ απευθύνθηκα στους φοιτητές μου και είπα παιδιά άντε να δώσουμε πίσω τα κέρματα…
Τα 10 παιδιά έβγαλαν από τις τσέπες τους τα 10 κέρματα που τους είχα δώσει και τα εναπόθεσαν στα έδρανα….
Τότε εγώ άρχισα να φωνάζω,
«Τι είναι αυτά; Πού είναι τα ΥΠΟΛΟΙΠΑ 40 κέρματα;»
Σαστισμένοι οι φοιτητές αντέταξαν
«Μα κύριε Καθηγητά εσείς 10 κέρματα δώσατε σε εμάς και για τον εαυτό σας και τους παρατρεχάμενούς σας κρατήσατε ΣΑΡΑΝΤΑ κέρματα!»
Οι ΕΛΕΓΚΤΕΣ μας κοίταξαν ΟΛΟΥΣ αδιάφοροι και επέμεναν:
«Δώστε μας πίσω τα 50 κέρματα των 2 ευρώ!!!»
Και εγώ ο μεγαλόψυχος, γενναιόδωρος, έντιμος διαχειριστής του Δημοσίου χρήματος είπα ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΩΣ:
Κύριοι φοιτητές και φοιτήτριες, αδειάστε τις τσέπες σας με ότι έχετε και δεν έχετε και σε ότι αφορά τους…παρατρεχάμενούς μου, τώρα κιόλας ξεκινώ «εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές…»
Καλημέρα…κοψοχέρηδες, ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ!
Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου