Ο Μάρτιν Κλίνγκερ και η Γκαμπριέλε Χάινεκε είναι Γερμανοί. Επισκέπτονται κάθε χρόνο την Ελλάδα, όχι όμως για διακοπές. Ερχονται για δουλειά, δύσκολη και χρονοβόρα, για την οποία δεν πληρώνονται. Οι Κλίνγκερ και Χάινεκε είναι δικηγόροι και ίδρυσαν πριν από μερικά χρόνια την Ομάδα Εργασίας Δίστομο, η οποία εδρεύει στο Αμβούργο. Αγωνίζονται εθελοντικά ώστε η πατρίδα τους να πληρώσει τα χρέη που έχει απέναντι στον ελληνικό λαό και το ελληνικό κράτος από τα χρόνια της Κατοχής. «Δεν πρέπει να είστε και πολύ δημοφιλείς στη χώρα σας», τους είπαμε όταν πριν από μέρες βρέθηκαν στην Ελλάδα. «Δεν είμαστε δημοφιλείς στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης», λέει χαμογελώντας ο Κλίνγκερ, «αλλά οι απλοί Γερμανοί δεν ενδιαφέρονται. Ισως να ενδιαφερθούν αν κερδίσουμε την υπόθεση και η Γερμανία πληρώσει την Ελλάδα για τα εγκλήματα που διέπραξε κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Οι Κλίνγκερ και Χάινεκε επισκέπτονται κάθε χρόνο την Ελλάδα στο πλαίσιο του δικαστικού αγώνα που έχουν ξεκινήσει εδώ και περίπου επτά χρόνια, αλλά και για να παρευρεθούν στην επέτειο της σφαγής του Διστόμου. «Εχουμε επαφές με ανθρώπους από τα Καλάβρυτα, την Ιταλία, τη Σλοβενία, αλλά το Δίστομο είναι η μεγάλη μας υπόθεση», υπογραμμίζουν.
Αντίποινα με 228 νεκρούς
Θυμίζουμε ότι στις 10 Ιουνίου του 1944, έπειτα από σκληρή μάχη με μονάδα του ΕΛΑΣ (που είχε ως αποτέλεσμα 40 νεκρούς Γερμανούς στρατιώτες), τα Ες-Ες μπήκαν στο Δίστομο και σφαγίασαν όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο χωριό. Η σφαγή του Διστόμου χαρακτηρίστηκε από τη φρενίτιδα και τον σαδισμό των Γερμανών. Το αποτέλεσμα ήταν: 228 νεκροί, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες, οι 111 άνδρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των δεκαέξι χρόνων - και φυσικά ένα χωριό καμένο.
«Θα είχαν σκοτώσει κι εμένα και τις αδελφές μου», μας είπε ο επιζήσας Αργύρης Σφουντούρης, «αλλά δεν πρόλαβαν. Ξεκίνησαν αργά τη σφαγή και τους πήρε το βράδυ. Επρεπε να επιστρέψουν στη Λιβαδειά πριν νυχτώσει». Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Ενα τραγούδι για τον Αργύρη», του Γερμανού Στέφαν Χάουπτ, αφηγείται την ιστορία του κυρίου Αργύρη, ο οποίος ήταν τεσσάρων χρόνων τότε και είδε τον πατέρα του να εκτελείται μπροστά στα μάτια του. Πού βρίσκεται όμως η νομική διαδικασία της υπόθεσης; Οπως μας είπαν οι Κλίνγκερ και Χάινεκε, «ο ελληνικός Αρειος Πάγος έχει από το 2000 υποχρεώσει το γερμανικό κράτος να καταβάλει αποζημίωση ύψους 28 εκατομμυρίων ευρώ στους ενάγοντες από το Δίστομο. Εως τώρα, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν έχει καταβάλει ούτε ένα ευρώ αποζημίωση».
Σύμφωνα με ένα ενημερωτικό δελτίο που εξέδωσε το δίδυμο των Γερμανών νομικών, «η ελληνική κυβέρνηση παρεμποδίζει την αναγκαστική εκποίηση ιδιοκτησίας του γερμανικού κράτους στην Ελλάδα, υποτασσόμενη στις πολιτικές πιέσεις της Γερμανίας».
Το ενδιαφέρον είναι ότι το ανώτατο ιταλικό δικαστήριο έδωσε στους ενάγοντες από το Δίστομο το δικαίωμα να επιβάλουν τις νομικώς κατοχυρωμένες απαιτήσεις τους κατά της γερμανικής ιδιοκτησίας στην Ιταλία. Η ιταλική δικαιοσύνη δεν αναγνωρίζει την «κρατική ασυλία» όταν πρόκειται για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ωστόσο, τον Μάιο του 2010, η ιταλική κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα με σκοπό την προσωρινή αναίρεση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης - αντισυνταγματική παρέμβαση της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, σχολιάζουν οι Γερμανοί δικηγόροι. Το ελληνικό κράτος δεν είναι το μόνο που δέχεται διπλωματικές πιέσεις από τη Γερμανία.
Ηθική και νομική ευθύνη
Τον Δεκέμβριο του 2008, η γερμανική κυβέρνηση κατέθεσε αγωγή κατά της Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αξιώνοντας να κηρυχθούν αναρμόδια τα ιταλικά δικαστήρια σε ό, τι αφορά το Δίστομο, αλλά και σε αντίστοιχες σφαγές Ιταλών αμάχων. «Στόχος της Γερμανίας είναι να παύσει κάθε νομική συζήτηση των εγκλημάτων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου», λέει ο Κλίνγκερ. «Οι Γερμανοί κάνουν έναν διαχωρισμό ανάμεσα στην ηθική ευθύνη και τη νομική».
«Πιστεύετε ότι θα κερδίσετε;» ρωτάμε τους δύο δικηγόρους. «Το ελπίζουμε. Για εμάς δεν είναι μόνον θέμα νομικό, αλλά και πολιτικό. Είναι ένας αντιφασιστικός αγώνας αυτός που κάνουμε και θέλουμε η γερμανική κυβέρνηση και η γερμανική κοινωνία να πληρώσουν τις συνέπειες των πράξεών τους κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Του Ηλία Mαγκλίνη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου